چطور تغذیه و زندگی سالمی برای فرزند خود مهیا کنیم؟

کودکان در سال‌های اول زندگی به‌شدت از والدین خود الگو می‌گیرند. ازاین‌رو برای تضمین آیندۀ بهتر برای فرزندان شایسته است که والدین روش زندگی سالم و تغذیه صحیح را از سنین پایین و به شکل عملی به کودکان بیاموزند.

تغذیه سالم چیست؟

تغذیه سالم به معنای پیروی از عادات تغذیه‌ای است که کمک می‌کند بدن ما سالم باشد. این امر با مصرف مواد غذایی مفید که می‌تواند بیشترین مواد مغذی را برای بدن فراهم کند میسر می‌شود. درعین‌حال باید از مصرف مواد غذایی مضر مانند غذاهای چرب، شور، بسیار شیرین و… نیز اجتناب کرد؛ چراکه این غذاها موجب به وجود آمدن مشکلات فراوانی در سلامت بدن ما می‌شوند.

تغذیه سالم چیست؟

تغذیه سالم به معنای پیروی از عادات تغذیه‌ای است که کمک می‌کند بدن ما سالم باشد. این امر با مصرف مواد غذایی مفید که می‌تواند بیشترین مواد مغذی را برای بدن فراهم کند میسر می‌شود. درعین‌حال باید از مصرف مواد غذایی مضر مانند غذاهای چرب، شور، بسیار شیرین و… نیز اجتناب کرد؛ چراکه این غذاها موجب به وجود آمدن مشکلات فراوانی در سلامت بدن ما می‌شوند.

فواید تغذیه سالم

بسیاری از مشکلات و بیماری‌هایی که ایجاد می‌شود ناشی از مواد غذایی است که دریافت می‌کنیم. درحقیقت بدن ما از همین مواد غذایی که می‌خوریم ساخته‌ شده است و اگر توجه کافی به غذایی که می‌خوریم نداشته باشیم، دچار مشکلات زیادی خواهیم شد. فواید تغذیه سالم به‌اختصار عبارت‌اند از:

  • عدم کاهش یا افزایش غیرضروری وزن؛
  • عدم ابتلا به بیماری‌های قلب و عروق، کلیه، کبد و دستگاه گوارش؛
  • سلامت روان بیشتر و پیشگیری از ابتلا به اختلالات اضطرابی و افسردگی؛
  • پیشگیری از بسیاری از بیماری‌های متابولیک؛

افزایش ویتامین دی چه عوارضی دارد؟

ویتامین دی یک ویتامین بسیار ضروری در بدن ماست که در فرایندهای مختلفی در بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ویتامین یک ویتامین محلول در چربی است؛ بنابراین، بدن نمی‌تواند مقادیر اضافه آن را به‌سرعت و به‌سادگی دفع کند. درصورتی‌که دریافت این ویتامین بیش‌ازحد باشد، در بدن انباشته می‌شود و مشکلات زیادی را ایجاد می‌کند.

چه افرادی در معرض خطر مسمومیت با ویتامین D قرار دارند؟

کمبود ویتامین دی بسیار شایع است و به همین دلیل بسیاری از افراد برای جبران این کمبود از مکمل‌های این ویتامین استفاده می‌کنند. این مکمل‌ها در دوزهای مختلفی موجودند و معمولاً مسمومیت با این مکمل‌ها ایجاد نمی‌شود؛ زیرا برای اینکه مقدار ویتامین دی به‌اندازه‌ای افزایش پیدا کند که موجب مسمومیت شود باید مقادیر زیادی از این ویتامین مصرف شود.

بااین‌حال افرادی که سرخود و بدون تجویز پزشک این مکمل‌ها را مصرف می‌کنند در معرض خطر عوارض ویتامین D بالا هستند. در این زمینه مهم‌ترین علل مسومیت با ویتامین دی عبارت‌اند از:

  • مصرف تصادفی مقادیر زیاد؛
  • خطاهای نسخۀ پزشکی؛
  • استفاده نادرست از مکمل‌های ویتامین دی با دوز بالا.

علاوه بر آن، بعضی افراد به سبب ویژگی‌ها یا بیماری‌هایی که دارند بیشتر در معرض خطر عوارض افزایش ویتامین D هستند. شایع‌ترین این موارد عبارت‌اند از:

  • اختلالات گرانولوماتوز؛
  • برخی از لنفوم‌ها؛
  • سندروم متابولیسم نامنظم ویتامین دی؛
  • بعضی اختلالات مادرزادی.

خطرات ویتامین دی بالا

همان‌ طور که گفتیم، مقادیر ویتامین دی اگر بیش از تحمل بدن دریافت شود، به‌سختی دفع می‌شود و این افزایش منجربه بروز عوارض و مشکلاتی می‌شود. در ادامه به بررسی مهم‌ترین عوارض افزایش ویتامین D خواهیم پرداخت.

افزایش کلسیم خون

ویتامین D به بدن شما کمک می‌کند تا کلسیم غذایی را که می‌خورید جذب کند. در واقع این مورد یکی از مهم‌ترین نقش‌های ویتامین دی است. بااین‌حال، اگر مصرف ویتامین D شما بیش‌ازحد باشد، کلسیم خون شما ممکن است به سطوحی برسد که علائم ناخوشایند و بالقوۀ خطرناک ایجاد کند که به این حالت هایپرکلسمی گفته می‌شود.

علائم هیپرکلسمی عبارت‌اند از:

  • ناراحتی‌های گوارشی، مانند استفراغ، حالت تهوع، یبوست و درد معده؛
  • خستگی، سرگیجه، توهم و گیجی؛
  • از دست دادن اشتها؛
  • ادرار بیش‌ازحد؛
  • سنگ کلیه، آسیب کلیه و حتی نارسایی کلیه؛
  • فشارخون بالا و ناهنجاری‌های قلبی؛
  • کم‌آبی بدن.

هیپرکلسمی می‌تواند زندگی فرد مبتلا را به خطر بیندازد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

ایجاد مشکلات گوارشی

مشکلات گوارشی در پاسخ به دریافت بیش‌ازحد ویتامین دی معمولاً شامل درد معده، بی‌اشتهایی، یبوست و اسهال است. این علائم اغلب ناشی از هایپرکلسمی است و در پاسخ به دوز بالای ویتامین دی ایجاد شده است.

مشکلات ذهنی و روانی

مسمومیت با ویتامین دی و هیپرکلسمی ناشی‌شده از آن می‌تواند موجب تغییراتی در روان و ذهن فرد شود. این علائم معمولاً شامل گیجی، افسردگی و روان‌پریشی است؛ اما، در موارد شدید حتی کما نیز گزارش شده است.

در یک گزارش پزشکی مردی 64 ساله که به شکل تصادفی روزانه 200000 واحد ویتامین دی مصرف می‌کرد دچار علائم بسیار جدی روانی و ذهنی شده بود. او در 10 روز اول اقامتش در بیمارستان آشفته و گیج بود؛ اما، با کاهش سطح کلسیم علائمش به‌تدریج بهبود یافت. حدود 18 روز طول کشید تا کلسیم او به سطح مورد انتظار بازگردد.

بیماری قلبی عروقی

بعضی از مشتقات ویتامین دی با فرایند آترواسکلروز در ارتباط هستند و منجربه ایجاد کلسیفیکاسیون عروقی می‌شوند که خصوصاً در عروق تغذیه‌کنندۀ قلب می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند. این در حالی است که ترکیبات فعال ویتامین دی ممکن است در برابر این فرایندها نقش محافظت‌کننده داشته باشند. تفاوت‌های نژادی و ژنتیکی در بروز این مشکلات نقش مهمی دارند.

افزایش کلسیم می‌تواند در فرایندهای الکتریکی قلب، که منجربه انقباض قلب می‌شوند، تداخل ایجاد کند و حتی منجربه از کار افتادن قلب شود.

مشکلات کلیوی

در برخی موارد، عوارض افزایش ویتامین دی می‌تواند منجربه آسیب کلیه و حتی نارسایی کلیه شود. چراکه هیپرکلسمی ناشی از مسمومیت با ویتامین دی می‌تواند منجربه از دست دادن آب زیاد از طریق ادرار شود و چون کلسیم در این مسیر رسوب می‌کند، در بافت کلیه کلسیفیکاسیون ایجاد می‌شود و سلول‌های زنده آن از بین می‌روند.

هیپرکلسمی همچنین می‌تواند باعث انقباض رگ‌های خونی کلیه شود که منجربه کاهش عملکرد کلیه می‌شود. جالب اینجاست که کمبود ویتامین D می‌تواند به کلیه‌ها نیز آسیب برساند و در مبتلایان به بیماری کلیوی منجربه عوارض شدید شود. به همین دلیل است که تنظیم میزان ویتامین دی بدن باید در محدودۀ طبیعی باشد.

تشخیص مسمومیت با ویتامین دی

همان‌ طور که گفتیم، مسمومیت با ویتامین دی منجربه ایجاد هایپرکلسمی می‌شود و اغلب علائم ناشی از این مسمومیت نیز به خاطر همین هایپرکلسمی هستند. هایپرکلسمی دلایل بسیار زیادی دارد که افزایش ویتامین دی یکی از آن‌هاست. ممکن است سابقۀ مصرف ویتامین D تنها موردی باشد که به تشخیص علت هایپرکلسمی ناشی از مسمومیت با ویتامین دی کمک کند.

افزایش سطح کلسیم خون 12 تا 16 میلی‌گرم در دسی لیتر (3 تا 4 میلی‌مول در لیتر) یک یافتۀ ثابت در هنگام بروز علائم مسمومیت است. سطح سرمی 25(OH)D معمولاً تا بیش از 150 نانوگرم در میلی‌لیتر (بیش از 375 نانومول در لیتر) افزایش می‌یابد. سطوح 1،25-دی هیدروکسی ویتامین D، که برای تأیید تشخیص نیازی به اندازه‌گیری ندارد، ممکن است طبیعی باشد.

کلسیم سرم باید اغلب (ابتدا به‌صورت هفتگی، سپس ماهانه) در تمام بیمارانی که دوزهای زیادی از ویتامین D دریافت می‌کنند اندازه‌گیری شود.

کمبود و مسمومیت با ویتامین دی

ویتامین D در جذب کلسیم، عملکرد سیستم ایمنی، محافظت از استخوان، ماهیچه و سلامت قلب نقش دارد. ویتامین D به‌طور طبیعی در بعضی از غذاها وجود دارد و بدن همچنین می‌تواند این ویتامین را زمانی که پوست در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد تولید کند.

منبع غنی ویتامین D ماهی‌های چرب هستند و سایر غذاها میزان کمتری از این ویتامین دارند. ازطرفی بسیاری از افراد به اندازۀ کافی در معرض نور خورشید قرار نمی‌گیرند به همین دلیل کمبود ویتامین دی رایج است و برآورد می‌شود حدود 1 میلیارد نفر دچار کمبود این ویتامین باشند.

تنها راه برای تشخیص کمبود ویتامین دی انجام‌دادن آزمایش است و سرخود نباید گمان کرد که کمبود این ویتامین را دارید. اگر پزشک شما از نتیجۀ آزمایشتان متوجه شود که دچار کمبود ویتامین دی هستید، احتمالاً با تجویز مکمل‌های ویتامین دی به شما کمک می‌کند تا به سطوح نرمال خونی از این ویتامین برسید.

پزشک شما، بسته به اینکه سطح ویتامین D در بدن شما چقدر است و با در نظر گرفتن شرایط سلامت کلی شما، مناسب‌ترین دوز ویتامین D را برای شما تعیین می‌کند.

اگر از مکمل‌های ویتامین D با دوز بسیار بالا استفاده می‌کنید یا از ویتامین دی تزریقی استفاده می‌کنید، احتمالاً نیاز است برای بررسی کفایت درمان و جلوگیری از بروز عوارض افزایش ویتامین D به شکل دوره‌ای آزمایش دهید.

دریافت استاندارد ویتامین دی در روز 400 واحد بین‌المللی است و نباید سرخود از مکمل‌های با دوز بالای این ویتامین استفاده کنید.

علت تعریق زیاد بعد از نوشیدن آب

کم آبی و تعریق ارتباط زیادی باهم دارند. برای پشگیری از کم آبی بدن، باید مطمئن شوید که به میزان کافی آب می‌نوشید. اما ممکن است در نتیجه نوشیدن آب فراوان، ببینید که بیشتر از حد معمول هم عرق می‌ریزید.

به‌طور متوسط، ده درصد از آبی که بدن روزانه دفع می‌کند، بصورت عرق است. حتی اگر به‌طور مرتب هم ورزش نکنید، بدن شما در زمان‌های مختلف روز به تعریق ادامه می‌دهد تا از فوایدش بهره‌مند شوید.

عرق کردن، به پوست‌تان کمک می‌کند فعال بماند، خلل و فرج را تمیز می‌کند، کمک می‌کند دمای بدن‌تان پایین بماند و با دفع سموم از بدن از بیمارشدن‌تان پیشگیری می‌نماید. اما اگر مراقب نباشید، کم آبی می‌تواند با تعریق ارتباط داشته باشد.

کم آبی بدن چگونه بر تعریق اثر می‌گذارد

بدن شما باید مرتبا عرق کند تا سالم بمانید. و برای عرق کردن هم به آب نیاز دارد. عرق از حدودا ۹۵درصد آب تشکیل شده، بنابراین اگر به اندازه کافی آب دریافت نکنید این احتمال وجود دارد که با عوارض ناخوشایندی مواجه شوید.

وقتی دمای بدن‌تان بالا می‌رود، یا ورزش می‌کنید، بدن‌تان نیاز به عرق کردن دارد تا مانع از دمای بیش از حدش شود. البته برای عرق کردن هم لازم است که آب کافی داشته باشید.

اما اگر بدن‌تان کمبود آب داشته باشد، نمی‌تواند عرق کند و خطر گرمازدگی یا غش دراثر گرما وجود دارد. هر دو این‌ها می‌توانند موجب شوند احساس ضعف کنید و از حال بروید. بنابراین حفظ آب مورد نیاز بدن، مستقیما روی تعریق اثر گذاشته و توانایی بدن‌تان برای خنک کردن خودش را تعیین می‌کند.

آب رسانی مناسب

برای جلوگیری از دردسر ناشی از ناتوانی بدن برای تولید عرق، مهم است که پیش از تمرین و همین‌طور حین و بعد از آن آب کافی به بدن برسانید.

حدود دو تا سه ساعت پیش از تمرین، باید شروع به نوشیدن آب کنید تا برای ورزش کردن آماده شوید. این آب، بعدا برای تولید عرق هنگام تمرین مصرف شده و دمای درونی بدن‌تان را کاهش می‌دهد.

زمانی که ورزش را شروع می‌کنید، باید هر ده تا ۱۵ دقیقه، حدود ۱۰ میلی گرم آب خنک بنوشید. این کار به شما کمک می‌کند به تولید عرق در طول ورزش ادامه دهید. و بعد از ورزش هم باید به نوشیدن آب ادامه دهید تا بدن‌تان بتواند بعد از تبدیل حجم زیادی از آب بدن به عرق، دوباره به خودش آب رسانی کند.

عمل تعریق، ارتباط بسیار تنگاتنگی با میزان آب بدن دارد. شما باید هرآبی را که با تعریق از دست داده‌اید جایگزین کنید تا بدن‌تان دچار کم آبی نشود. اگر چنین اتفاقی بیفتد، احتمال زیادی وجود دارد که دمای بدن‌تان به اندازه خطرناکی بالا برود. در نتیجه، بدن‌تان را در ریسک فروپاشی یا اختلال در عملکرد طبیعی‌اش قرار می‌دهید.

به اندازه کافی آب بنوشید تا مطمئن شوید می‌توانید به اندازه نیاز روزانه‌تان عرق کنید. و اگر فهمیدید آب کافی نوشیده‎‌اید اما همچنان با مشکلاتی روبرو هستید، با پزشک مشورت کنید تا احتمال داشتن یک مشکل جدی‌تر را بررسی کند.

تعریق زیاد زمانی که هوا گرم و مرطوب باشد یا پیش از اجرای یک نمایش یا سخنرانی بزرگ، تجربه‌ای پیش پا افتاده است. اما برای برخی از افراد تعریق افراطی زیر بغل، مشکلی همیشگی است که تمام زندگی روزمره آنها را تحت تاثیر قرار داده است.

تعریق نامتعارف یا تعریق افراطی، از لحاظ پزشکی اختلالی خوش‌خیم است که خطری جدی برای سلامتی محسوب نمی‌شود. با این وجود، تعریق افراطی می‌تواند به معضلی عظیم بدل شود که تمام زندگی شخصی و اجتماعی فرد را تحت شعاع قرار دهد.

به اعتقاد برخی از متخصصان، ۳٪ از کل افراد جهان با تعریق افراطی دست به گریبان هستند و زندگی روزمره آنها را تحت تاثیر قرار داده که البته سهم زنان بیش از مردان است. احتمالا این مشکل در ابتدا ناچیز شمرده می‌شود تا اینکه فرد راه حلی غیر از مراجعه به پزشک نمی‌یابد.

به نقل از اکثر بیمارانی که از تعریق افراطی شکایت می‌کنند، این مسئله تاثیر مستقیمی بر حالات روانی آنها دارد. در یک همه پرسی، ۵۰٪ از بیمارانی که دچار تعریق افراطی هستند اذعان داشته‌اند که این مشکل اعتماد به نفس آنها را کم کرده است.

علائمی همچون خستگی مفرط از فعالیت‌های روزانه، افسردگی و پریشانی از سوی افرادی که با تعریق افراطی دست به گریبانند، به کرات گزارش شده است.

برای بهبود، روش‌های درمانی متعددی وجود دارد.

موثرترین نوع درمان ضدتعریق‌ها یا همان دئودورانت‌ها هستند که هم بدون نسخه پزشک و هم با نسخه قابل تهیه هستند. ضد‌عرق‌ها مجاری تعریق که متصل به غدد تعریق هستند را مسدود کرده و مانع از رسیدن عرق به سطح پوست می‌گردند.

ترکیبات فعال آن شامل نمک‌های فلزی، در اکثر موارد ترکیبات آلمینیوم مانند هگزاهیدرات کلراید است که اغلب در نسخه‌های تجویزی یافت می‌شود.

در صورتی که ضدتعریق‌ها قادر به کنترل میزان تعریق نباشند، در مرحله بعد درمانی به نام یونتوفورزیس که درمان با جریان الکتریکی است، پیشنهاد می‌شود.

این درمان برای کنترل تعریق دست‌ها و پاها مناسب‌تراست تا زیر بغل، با این وجود روش کار، فرایندی بسیار ساده دارد که به صورت سرپایی در مطب پزشک یا حتی در خانه نیز با درجاتی از موفقیت قابل اجراست.

گرچه فرایند دقیق درمان با یونتوفورزیس کاملا آشکار نیست، اما به طور حتم از میزان تعریق خواهد کاست و در عین حال با عوارض جانبی همراه نخواهد بود. برای حصول بهترین نتیجه ، تکرار جلسات درمان ضروریست.

یکی دیگر از روش‌های درمان بدون جراحی، برای بهبود مشکل تعریق افراطی استفاده از روش تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس) می‌باشد که فرایند درمان بسیار کوتاه‌تر از روش یونتوفورزیس است.

این روش از سوی سازمان جهانی غذا و دارو برای درمان تعریق افراطی مورد تایید قرارگرفته است، در این روش بعد از تزریق، عصب غدد تعریق که عامل تعریق هستند از بین رفته و سیگنال‌های تولید عرق مسدود می‌شوند.

این روش بین ۳تا ۱۶ماه، به میزان قابل توجهی از میزان تعریق می‌کاهد. بعد از تاریخ یاد شده در صورتی که اثر درمان رو به افول بود، نیاز به تزریق مجدد وجود دارد، زیرا فرایند تعریق همچون گذشته نمایان خواهد شد.

در سال ۲۰۱۲سازمان جهانی غذا و دارو مجوز شیوه جدیدی از درمان بدون جراحی را صادر نمود به نام”میرادرای” که فرد را برای مدت طولانی از تعریق افراطی زیر بغل آسوده می‌نمود. درمان با استفاده از انرژی الکترومغناطیس صورت می‌پذیرد، که بر اثر گرما ۲۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰۰ غده تعریق در ناحیه زیر بغل نابود می‌شوند.

تحقیقات حاکی از آن است که فرایند درمان با”میرادرای” در اکثر بیماران در صورت تکمیل دوره درمان، نتایج سریع و باثباتی داشته و تا ۸۰٪ از میزان تعریق آنها کاسته است.

اکثر افرادی که تحت درمان قرار می‌گیرند، قادرند بلافاصله بعد از فرایند درمان به فعالیت‌های معمول خود بازگردند، با این وجود تا چند روز بعد از درمان قرمزی، ورم و درد کاملا عادی و خارج از انتظار نیست.

گرچه روش”میرادرای” برای درمان تعریق افراطی کمی دشوارتر از مابقی روش‌هاست، اما قادر است زندگی افراد را متحول سازد. با این روش می توانید به این توصیه عمل کنید: “هیچ گاه اجازه ندهید دیگران شما را عرق کرده ببینند.”

برای سم زدایی ریه چه کنیم؟ (۵ روش برای پاکسازی کامل ریه افراد سیگاری)

اینکه بدانید سرطان دارید اصلا خبر خوبی برایتان نخواهد بود اما در سلسله مراتب بیماری های بدخیم، سرطان ریه یکی از بیماری هایی است که به سختی تشخیص داده می شود و درمان سختی دارد.

این بیماری معمولا روند درمانش سخت و دشوار است. در میان همه اندام های بدن، ریه یکی از بحث برانگیزترین اندام هاست که معمولا بیشتر افراد آن را نادیده می گیرند و استفاده درستی از آن ندارند.

هر اتفاقی که در هوا رخ می دهد بلافاصله با تنفس وارد ریه می شود و در آن رسوب می کند. شما ممکن است در حال حاضر تبلیغات هشداردهنده زیادی در مورد سیگار کشیدن مشاهده کرده باشید.

آخرین باری که در تلویزیون در مورد آلودگی هوا حرف زده شده کی بوده است؟ گازهای گلخانه ای و خطر زغال هایی که می سوزد چطور؟ اجازه دهید از زغال به عنوان یک نمونه ساده استفاده کنیم.

علی رغم صحبت های اخیر در مورد سوزاندن زغال، این گزینه یکی از منابع اصلی تولید و نشر کربن دی اکسید در ایالت متحده آمریکا محسوب می شود و اصلی ترین دلیل گرم شدن جهان است و باعث ایجاد آلودگی هوا، باران اسیدی و سایر مشکلات می گردد.

ریه های ما همیشه با محیط تعامل دارد. هر چیزی که در اطراف مان وجود دارد را به کمک نفس کشیدن وارد ریه ها می کنیم. با این که تقریبا هر کشور توسعه یافته ای در جهان خود را در برابر آلاینده های محیطی محافظت می کند اما کشوری همچون آمریکا بیش از ۲۰ قانون زیست محیطی را در سال های اخیر نیمه کاره رها کرده و همین امر زندگی شهروندان را به خطر می اندازد.

نکته مهم اینجاست که در بیشتر قسمت های جهان شرایط بدتر از این است و مقررات مرتبط با محیط زیست یا اصلا وجود ندارد یا بسیار ضعیف عمل می کند.

به عنوان مثال هند یکی ار کشورهای در حال توسعه است که قوانین بسیار بدی برای محیط زیست خود دارد.

انسان ها یکی از عوامل تخریب کننده محیط زیست محسوب می شوند. زمین و محیط اطراف آن برای نفس کشیدن ما از اهمیت بسیار زیادی برخوردارند.

اگر نتوانیم قوانین مرتبط با محیط زیست را کنترل کنیم باید بر روی خودمان کنترل داشته باشیم و به حفظ سلامت خود بیندیشیم.

ماهیت داروهای پیشگیرانه فراتر از بحث این مقاله است. با این حال بهترین و ساده ترین روش این است که از ریه های خود محافظت کنیم.

در ادامه سعی می کنیم ۵ روش طبیعی برای سم زدایی از ریه ها را مورد بحث قرار دهیم.


  1.  سیگار کشیدن را ترک کنید!

یکی از مهم ترین و واضح ترین راه حل هایی که برای محافظت از ریه ها وجود دارد، ترک سیگار است.

بر اساس گفته متخصصان سیگار کشیدن یکی از علل اصلی ابتلا به سرطان ریه محسوب می شود و حدود ۸۰ الی ۸۵ درصد مرگ های مرتبط با سرطان ریه به خاطر سیگار کشیدن است. با اینکه سیگار کشیدن یکی از فاکتورهای خطر اصلی برای سرطان ریه است اغلب  این گزینه با سایر فاکتورهای خطر شناخته شده نیز  تعامل دارد.

یکی از موارد دیگری که باعث بروز چنین مشکلاتی می شود ژنتیک است.

  1.  از آنتی اکسیدان های موثری استفاده کنید!

یک رژیم غذایی سالم و با تعادل خوب در برگیرنده آنتی اکسیدان هایی است که می تواند یک روش خوب برای سم زدایی ریه ها و سایر اندام های بدن باشد.

همانطور که می دانید آنتی اکسیدان ها از بدن در برابر رادیکال های آزاد محافظت می کنند. تحقیقات انجام شده نشان می دهد آنتی اکسیدان ها می توانند توانایی ریه ها را بیشتر کنند و کیفیت نفس کشیدن را بهبود ببخشند.

اگر به دنبال منابع خوب غنی از آنتی اکسیدان ها می گردید می توانید از بلوبری، کلم بروکلی، ماهی، انگور، چای سبز، اسفناج و سیب زمینی شیرین استفاده کنید.

  1.  تمرینات ورزشی را فراموش نکنید!

تحقیقات متعددی مزایای تمرینات ورزشی را به خوبی نشان داده اند. نیم ساعت ورزش سه الی چهار بار در هفته یا تمرینات ورزشی با شدت بالا و به مدت ۲۰ دقیقه سه بار در هفته می تواند ریه های شما را سالم نگه دارد و برای سلامت کل بدن نیز عالی است.

اگر در حال حاضر کمبود زمان دارید می توانید از برنامه هایی که برای اینکار طراحی شده اند استفاده کنید.


  1. محیط زیست خود را همیشه مدنظر داشته باشید!

با اینکه کنترل کردن محیط زیست و شرایطی که در آن رخ می دهد کمی دشوار است اما شما می توانید این کار را انجام دهید و از محیط زیست خود مراقبت نمایید.

در ابتدا مطمئن شوید که منزل و محل کارتان تهویه مناسبی دارد. سپس اگر در محیط کار خود عناصر خطرناک دارید (کارگران ساختمانی، نقاشان و کارگران بخش تولید برخی از کارخانه ها) بهتر است از ماسک مخصوص استفاده کنید. اگر چنین ماسکی ندارید یا کارفرما در اختیارتان قرار نداده است می توانید آن را تهیه کنید. سلامت خود را با نپوشیدن ماسک به خطر نیندازید.

اگر می دانید که شهر یا روستای شما محیط زیست آلوده ای دارد، بهتر است مهاجرت کنید. به این فکر کنید که آب و هوای آلوده چه خطرات و عوارضی را برای سلامتی شما در پی خواهد داشت. پس این موضوع را جدی بگیرید.

  1. نحوه نفس کشیدن را یاد بگیرید!

این گزینه ممکن است برایتان عجیب و شاید احمقانه به نظر برسد. اما بیشتر افراد نمی دانند که چگونه باید نفس بکشند. باور ندارید؟ نحوه نفس کشیدن خود را همین حالا بررسی کنید.

مشکل اینجاست که همه ما نفس های کم عمقی می کشیم. راه حل این است که ریه ها اندام های قابل بسط و گسترشی هستند. اگر این فیزیولوژی را درک کنید و تنفس عمیق را امتحان کنید می توانید مزایای زیادی برای بدن خود به دست آورید.

زمانی که ریه های خود را توسعه و بسط می دهید، از استرس تان می کاهید و  احساس می کنید انرژی بیشتری دارید.